75 jaar BNMO

1. 18 juli 1940 – Huize Kareol wordt in Aerdenhout geopend en door het Rode Kruis in gebruikgenomen als herstellingsoord voor Nederlandse soldaten die op en rond de Grebbeberg in de meidagen van 1940 gewond raakten. De contacten die hier ontstaan leiden vijf jaar later mede tot de oprichting van de BNMO.

2. Oktober 1940 – Vanuit herstellingsoord Kareol verschijnt voor het eerst het nieuwsblad ‘de Kareoler’.

3. 25 augustus 1945 – Na afloop van WO II is er weinig aandacht voor de soms zwaar gehandicapte Nederlandse militairen, hun partners en weduwen van omgekomen militairen. Om iets aan de woon- en leefomstandigheden van deze militairen en weduwen te kunnen doen, richten de getroffen militairen de Bond van Nederlandse Militaire Oorlogsslachtoffers op.

4. 1947 – De BNMO zet zich in voor goede nazorg en betere invaliditeits- en nabestaandepensioenen. Met succes: in 1947 wordt een nieuwe Pensioenwet aangenomen en in 1956 nogmaals grondig aangepast.

8. 1958 – Op een stuk bos- en natuurgrond in Doorn verrijst het BNMO-Woonoord, bestaande uit een hoofdgebouw met onder meer 30 aangepaste appartementen voor alleenstaande gewonde militairen en 14 bungalows voor gewonde militairen en hun gezin. Koningin Juliana opent dit woonoord.

9. 1960 – De BNMO staat mede aan de basis van de Nederlandse Invaliden Sportbond, tegenwoordig bekend als Gehandicaptensport Nederland.

10. 1970 – De BNMO richt de Stichting Fondsenwerving Militaire Oorlogs- en Dienstslachtoffers op (SFMO). De SFMO steunt vanaf haar ontstaan meer dan 400 instellingen die te maken hebben met de gevolgen van de oorlog en die de processen rondom de vrede bevorderen. Sinds 2007 is de SFMO bekend als het Nationaal Fonds voor Vrede, Vrijheid en Veteranenzorg (vfonds).

11. 1977 – In de algemene vergadering valt het besluit om formeel de naam en doelgroep uit te breiden tot dienstslachtoffers.

12. 1984 – Koningin Beatrix opent het BNMO-centrum, een uitbreiding van het woonoord en een nieuw nazorgcentrum waarin leden terechtkunnen als ze één van de begeleidingsprogramma’s volgen.

13. 1989 – Generaal-majoor Robert Nypels, betrokken bij de BNMO, oppert het idee om een platform op te richten waarin de diverse veteranenorganisaties zich kunnen verenigingen om hun belangen te behartigen. Ted Meines richt vervolgens de Stichting Veteranen Platform op.

14. 2000 – Het verzoek aan de overheid om een bijdrage te leveren aan de nazorg voor veteranen en dienstslachtoffers leidt tot de oprichting van het Veteraneninstituut. Dit initiatief komt voort uit de samenwerking van onder andere de BNMO, het Veteranen Platform en het ministerie van Defensie.

15. 2005 – De BNMO viert haar 60e verjaardag en op het jubileumcongres houdt Wim van den Burg, eerste secretaris van de BNMO, een pleidooi voor een Veteranenwet. Angelien Eijsink is hierbij aanwezig en neemt hiervoor het initiatief. In 2012 wordt deze Veteranenwet door de voltallige Tweede Kamer aangenomen.

16. 2007 – De uitvoering van zorgzaken en het behartigen van belangen blijkt niet altijd even eenvoudig. Er wordt besloten tot opdeling van de vereniging. De BNMO gaat zelf verder als vereniging, leverancier van begeleidingsprogramma’s en belangenbehartiger. Stichting de Basis wordt verantwoordelijk voor de uitvoering van een aantal zorgverleningstaken.

17. 29 november 2014 – De bondsraad besluit om de doelgroepen uit te breiden. Ook andere geüniformeerden, zoals politieagenten, met een aan de dienst gerelateerde aandoening kunnen zich aanmelden als lid.

18. 2020 – De BNMO brengt in een gesprek met de minister van Defensie onder de aandacht dat het militair invaliditeitspensioen al jarenlang op nul staat.

19. 2020 – Na 75 jaar vormt het contactpersonennetwerk nog steeds het hart van de BNMO en kunnen de huidige 11 afdelingen bogen op bijna 80 contactpersonen. Bij het tienjarig bestaan van de BNMO werd het motto ‘door samenwerking sterk!’ geïntroduceerd; anno 2020 is dit onverkort het uitgangspunt, alleen luidt dit motto nu ‘Samen sterk!’