Irak-veteraan Martijn
Martijn stond in de erehaag op de Dam tijdens de Nationale Herdenking.
Martijn Trouwborst (37) bracht 4 mei 2019 een persoonlijk eerbetoon aan gevallen oorlogsslachtoffers. Samen met nog 59 andere veteranen vormde Trouwborst tijdens de Nationale Herdenking het erecouloir op de Dam in Amsterdam. Een erehaag van het Paleis tot het Nationaal Monument, waar Zijne Majesteit Koning Willem-Alexander en Hare Majesteit Koningin Maxima doorheen lopen om een krans te leggen.
Iedere veteraan in het erecouloir staat met een eigen reden in het erecouloir. Zo ook Martijn Trouwborst uit Zuid-Beijerland. Van 2002 tot 2007 is Martijn in dienst geweest als luchtmobiele infanterist en uitgezonden naar Irak in 2004. Daarna heeft hij een aantal jaar gewerkt als timmerman bij de Genie en vervolgens Defensie verlaten.
‘Werken bij defensie betekent dat je veel raakvlakken hebt met elkaar. Het is iets magisch wat je met elkaar deelt. Je bent een eenheid. In het ‘gewone’ bedrijfsleven ben je een individu. Dit delen we ook met elkaar op 4 mei in het erecouloir. Je voelt die verbondenheid met elkaar.’
De uitzending
In juli 2004 is Martijn voor 4,5 maand uitgezonden naar Irak, Al Khidr. Hij was op dat moment opgeleid tot luchtmobiele infanterist en werkzaam bij de mortiergroep 81 mm. Martijn: ‘’De uitzending was een intensieve tijd. Het was zo’n beetje alles. Spannend, uitdagend, avontuurlijk, leuk, vervelend en soms ook angstig . Je wordt constant uitgedaagd om in extreme situaties te handelen. Wat ik moeilijk vond was mijn eigen betekenis en bijdrage, je bent maar een schakeltje in het grote geheel. Wel zie ik nu de waarde van dat schakeltje. Later ben ik me pas gaan realiseren wat het voor wijze levenslessen heeft gebracht. Erover praten en delen helpt nog steeds.”
‘Ieder mens op uitzending laat uiteindelijk zijn masker los en je leert jezelf kennen, maar ook je collega’s.’
Ik vond het soms ook heel confronterend om mijzelf tegen te komen tijdens de uitzending. Je leeft in zo’n andere wereld en in een totaal ander ritme, dat je je zelf echt opnieuw aan het uitvinden bent. Uiteindelijk heeft het mij echt versterkt en zelfverzekerder gemaakt. Tijdens mijn uitzending heb ik hele belangrijke beslissingen genomen die de koers van mijn verdere leven hebben bepaald.’’
Het leven ligt voor ons
Martijn stond in het erecouloir om te herdenken, maar ook om stil te staan bij de toekomst. ‘’Ik denk aan het geheel. Je staat er om mensen te herdenken die de vrijheid niet meer kunnen ervaren. Wij wel en dat moeten we met zijn allen koesteren. Het leven ligt voor ons. Maar, ik sta daar ook om wat er nog komen gaat. Het is goed om uit te stralen dat er militairen zijn die zich ook in de toekomst inzetten voor vrijheid en stabiliteit. Dat gevoel draag ik mijn hele leven met me mee. Het vormt je en is vandaag nog steeds van toepassing,’’ aldus Martijn.
Ontdek meer verhalen
Dit jaar staan er op 4 mei geen veteranen op de Dam. Daarom delen zij hun indrukwekkende verhalen online. Aan wie denken zij tijdens de 2 minuten stilte?
