Fred Ernst is nu... eigenaar van een sportschool

“Door Defensie krijg je een bepaalde mentaliteit. In Libanon was ik er 24 uur per dag voor de jongens, dat neem je de rest van je leven mee”, aldus sportschooleigenaar Fred Ernst. “Een voorbeeld? Als ik samen met mijn collega’s van de sportschool een hapje eet, zorg ik er eerst voor dat iedereen te eten heeft, voordat ik zelf ga eten.”

Spannende tijd

Fred zat in 1981/1982 6 maanden in Libanon. “Wij zaten in een bufferzone en probeerden Israëlische en Palestijnse strijders uit elkaar te houden. Ik stuurde jongens op verkenning, maakte roosters en controleerde of alles goed ging. Een spannende tijd. Het tekent je wel voor de rest van je leven. Maar mijn tijd bij Defensie was tegelijkertijd de mooiste tijd van mijn leven.”

Altijd bezig in de sport

“Na vijftien jaar ben ik afgekeurd door een oude blessure in mijn enkel. Dat is nu 22 jaar geleden. De afgelopen jaren heb ik veel dingen in de sport gedaan. Daar was ik bij Defensie ook al mee bezig. Ik heb kickboksles gegeven, zelf meegedaan aan kickbokswedstrijden, ik ben manager van een sauna geweest en ben nu eigenaar van mijn eigen sportschool.”

Rust leren vinden

“Ik ga door waar een ander stopt. Dat is mijn allergrootste winst, maar ook mijn grootste gevaar. Je gaat jezelf voorbij lopen, en dat heb ik ook gedaan. Letterlijk. Het ene project is nog niet af, of ik begin alweer aan iets nieuws. Ook in de sport heb ik teveel van mijn lichaam gevraagd en heb mijn lichaam helemaal kapot getraind. Ik begin nu langzaam te leren om rust te vinden. Ik heb heel veel in een korte tijd neer kunnen zetten, maar nu is het ook goed als ik niet constant presteer.”