Is het wel feest?
Hoe beleef je de feestdagen als je op missie bent?
Ze waren allebei dezelfde periode in Mali; Annet Brekelmans en Joyce Frissen – van Houwelingen. Toch hebben ze de kerstdagen en de jaarwisseling van 2014 en 2015 op kamp Castor heel anders beleefd.
1e luitenant Annet Brekelmans (28) zat als enige vrouw in een kleine sectie die vanaf kamp Castor opereerde. ”Ik heb er een beetje mijn thuis van gemaakt. Mijn bureau stond vol geladen met allemaal roze spullen”, vertelt zij. “Ouders en vrienden stuurde me allemaal roze zooi en kerstmeuk die ze nog over hadden.” Lachend: “ Ik ben benieuwd of het er nu nog staat.” Voor Brekelmans was Mali haar eerste uitzending. Joyce Frissen – van Houwelingen (28), destijds korporaal logistiek bij het Korps Commando Troepen, was al eerder drie keer uitgezonden geweest, naar Afghanistan.
Hommeles en slapen
Van Houwelingen was voortdurend op pad met ‘de jongens’ van het KCT: “We waren van plan om aan het einde van het jaar een paar dagen op kamp Castor te blijven toen er toch hommeles uitbrak bij twee dorpen. Wij moesten meteen de poort uit en hebben kerst dus buiten gevierd.” Pas vlak voor oudjaar kwamen ze weer terug op het kamp. “Toen er met de jaarwisseling werd afgeteld naar Nieuwjaar was het merendeel van de groep al zwaar vermoeid in slaap gevallen. Het liefst was ik ook gaan slapen maar toen kwamen de appjes binnen van mensen uit Nederland die aan het feesten waren. Daar had ik wel even moeite mee.”
Ze had voor de jaarwisseling nog gepleit voor het afschieten van flares vanuit de helikopter, of wellicht kon de EOD iets leuks in elkaar flansen. “Maar dat mocht helaas niet. Ik heb wel schoten in de lucht gehoord van de Malinezen.”
Liedjes van Elvis Presley
Brekelmans herinnert zich nog dat ze op kerstavond met kerstmutsen op tussen de kaarsjes zaten toen de QRF ingezet moest worden: “Er zouden plunderingen en verkrachtingen plaatsvinden. Dat bleek achteraf wel mee te vallen, maar een dorp was wel helemaal geplunderd.” Ze voegt toe: “Uitgerekend met kerst zo’n call, dat hoor je niet graag.”
Met oudjaar was er op het kamp een DJ, er waren oliebollen en er werd Jip en Janneke Champagne geschonken. Brekelmans: “Nadat we vanwege tijdsverschil tot 23.00 uur hadden afgeteld wilde iedereen naar huis bellen. Je kwam er bijna niet door. Ik vond het toen wel heel lastig te weten dat ze thuis aan het feesten waren. Gelukkig had onze groep bij de hangar een eigen kampvuur gebouwd, zodat we in ieder geval met ons eigen clubje waren. Onze sergeant, waar ik een hele goede band mee had, speelde gitaar bij het kampvuur en zong liedjes van Elvis Presley.”
Reddingsactie Tsunami
De jaarwisseling van 2004 was voor flight engineer sergeant majoor John Korebrits (52) er een om nooit te vergeten. Hij zat thuis toen hij op 29 december gebeld werd door het Operatie Centrum. Hij moest zijn spullen pakken en meteen vanaf Schiphol het vliegtuig nemen naar Bangkok. “Het bleek dat we vanuit Bangkok de crew van een vliegtuig vanuit Eindhoven moesten afwisselen om Nederlandse gewonden van de Tsunami uit Thailand te halen.”
Korebrits was met twee TD- ers en zeven mensen flight crew toen ze de avond van 30 december in Bangkok het vliegtuig overnamen en richting het Thaise Phuket vlogen. “Wat we daar op het vliegveld aantroffen was verschrikkelijk. Het was er sowieso een chaos want ieder land wilde wel iets doen. Er waren veel zwaargewonden. Buitenlandse Zaken heeft toen een afweging gemaakt wie er wel en wie er niet meegingen. Tussen de 40 en 50 Nederlanders, Belgen en Denen konden er uiteindelijk mee. Er was ook een team van de ANWB, met artsen, anesthesisten en verplegers aan boord. Van de verpleging hoorde ik later over de ellende van mensen in de cabine die hun partner bij de Tsunami waren kwijtgeraakt.”
Vuurwerk
Het vliegtuig zette op 31 december koers naar Eindhoven en toen ze Europa binnen vlogen zagen ze vanuit de lucht het vuurwerk. Korebrits: “Je wenst elkaar dan nog wel gelukkig Nieuwjaar maar leuk is het niet.”
Met zijn collega’s praat Korebrits, die ook naar Qatar, Kirgistan en Koeweit op uitzending is geweest, nog regelmatig over deze missie. Hoewel zijn team in Eindhoven regelmatig humanitaire vluchten uitvoert, heeft deze actie op allen een enorme indruk gemaakt.
“Gelukkig zijn alle gewonde passagiers gered en heeft iedereen naar mijn weten het overleefd.”