‘Kane zorgt ervoor dat ik na 2 jaar weer met mensen praat’
19 jaar oud was Bruno Steinfort toen hij werd uitgezonden naar Irak. Als technisch specialist verkeerde hij vaak buiten de compound. De gebeurtenissen in die vijf maanden hadden een dermate grote impact dat jaren later bij Bruno PTSS werd geconstateerd.
Een getrainde hulphond moet de 32-jarige Bruno helpen om weer op een normale manier mee te draaien in zijn sociale netwerk en in de samenleving. Deze week start een inzamelingsactie voor de training van deze hulphond.
In 2001 tekende Bruno bij Defensie. ‘Ik heb geen zin meer in school, dus ga ik maar het leger in’, zo was zijn motivatie destijds. Hij kwam terecht bij 103 constructiecompagnie in Wezep. “Toen moest ik alsnog een jaar naar school. De aanpak was alleen anders en motiveerde mij toen wel.” In dat jaar werd Bruno opgeleid tot technisch specialist, met name op het gebied van lassen en plaatwerken. Essentiele vaardigheden bij het opbouwen van kampementen en herstellen van voertuigen.
Irak
In die rol werd hij eind 2003, pas 19 jaar oud, voor vijf maanden uitgezonden naar Irak, als onderdeel van de Nederlandse bijdrage aan Stabilisation Force Iraq (SFIR). Een bijdrage die bestond uit de inzet van een versterkt mariniersbataljon in de provincie Al-Muthanna in het Britse divisievak, aangevuld met onder andere een geniecompagnie. Van de 32 genisten in de tweede rotatie, was Bruno de enige in zijn specialisme en moest hij zodoende vaak ‘de poort uit’. Bruno:
Ik ben veel met de mariniers op pad geweest. Dan moest ik bijvoorbeeld ‘deurrammers’ voor ze maken. Of afgebroken stangen van voertuigen opnieuw lassen. Ook heb ik bij een politiebureau een hekwerk gemaakt en gesleuteld aan de watervoorziening.
Beschietingen
Tijdens die werkzaamheden werd Bruno op een gegeven moment beschoten. Een gebeurtenis die de nodige impact had. “Vanaf dat moment was ik opeens 24/7 alert. Continue ben je op je hoede en je hebt eigenlijk geen tijd om rust te nemen. Dat heb ik nu nog. Ik slik medicijnen om rustig te blijven.” Daarnaast zijn er in die periode dingen gebeurd waar Bruno liever niet over praat. Het zorgde er in elk geval voor dat hij als een ander mens thuiskwam.
Mijn ouders zeiden direct: ‘Dit is niet goed’. Ik was kort door de bocht, emotieloos en had snel woedeaanvallen.
PTSS
Bruno bleef functioneren binnen verschillende functies, onder andere als bermbomspecialist, maar in 2014 ging het echt helemaal mis. Het bewuste incident liep zo hoog op, dat voor zijn vrouw en zijn ouders de maat vol was.
Zij stelde mij voor de keuze ‘of je zoekt hulp, of je gaat maar weg’. Ik heb toen aangeklopt bij het Veteraneninstituut en na diverse testen werd er een posttraumatisch stressstoornis vastgesteld.
Weer contact
Ondanks diverse behandeltrajecten, ervaart Bruno nog dagelijks de gevolgen van zijn uitzending. “Ik ben bijvoorbeeld nog steeds bang om alleen naar de winkel te gaan, verjaardagen vermijd ik het liefst en ook mijn kinderen haal ik liever niet alleen van school op.” Toch ziet hij de toekomst inmiddels positief tegemoet.
2017 wordt mijn jaar! Een paar maanden geleden heb ik een Landseer gekocht, Kane, die nu 7 maanden oud is. Door hem kom ik weer buiten, hij geeft mij zelfvertrouwen en na 2 jaar spreek ik weer met mensen buiten mijn kleine kringetje, bijvoorbeeld door ontmoetingen tijdens het uitlaten.
Opleiding van Kane
Maar Bruno erkent dat er meer nodig is om een betere aansluiting te vinden bij familie, vrienden en samenleving. Daarom wil hij Kane graag opleiden tot hulphond. Om Kane volwaardig als hulphond te kunnen inzetten, gaat Bruno aan de slag met instructeurs van de stichting BultersMekke. De opleiding hiervoor duurt een kleine twee jaar en wordt afgesloten met een internationaal erkend examen. Bruno:
De ervaring leert dat de nauwe band die tijdens de opleiding tussen hond en zijn baas ontstaat, een krachtig middel wordt in het omgaan met PTSS. Kane leert om woedeaanvallen te dempen en zo kan ik bijvoorbeeld weer normaal een winkel in gaan.
Hiking voor Bruno
Om de nodige financiën binnen te halen voor de opleiding van Kane – de ziektekostenverzekering vergoedt de kosten van de opleiding niet – heeft Eric Heres de actie ‘Hiking for Bruno opgezet. De komende maand loopt hij 600 kilometer door Scandinavië om geld in te zamelen, maar ook om aandacht te vragen voor en respect te tonen aan onze veteranen.
Bruno: “We willen dit project graag breder trekken. Daarom schrijven we ook samen een boek over veteranen en organiseren we eind dit jaar een benefietconcert in Leeuwarden. Met als rode draad: geld inzamelen en waardering uitspreken voor veteranen.”
Meer over de actie
De tocht van Eric en Ice is te volgen via Facebook-pagina Hiking for Bruno en het Crowdfunding & Donation Platform Dream or Donate: http://nl.dreamordonate.com/dromen/181355/.
Mocht er meer geld worden opgehaald dan de kosten van de opleiding voor Kane, dan wordt dat geld ingezet voor de opleiding van een hulphond voor andere veteranen.