Tips van ervaren thuisfronter Esther

24 oktober 2018
Deel dit bericht:
'Laat álles op jouw naam zetten als thuisfronter, voor je partner op uitzending gaat.'

De partner van Esther ging drie keer op uitzending. Ze deelt haar ervaringen én heeft een paar tips.

“Nu de kinderen groot zijn, vind ik het lastiger dat hij zo vaak weg is voor zijn werk. Mijn man is sinds kort weer ‘binnenslaper’ en komt alleen in de weekends thuis. Als de kinderen ’s avonds naar hun eigen bezigheden zijn vind ik het best stil,” zegt Esther. Ze runt samen met een collega een zorgcentrale voor personenalarmering, kraam- en thuiszorg. En ze is getrouwd met een Koninklijke Marechaussee-militair. “Hij is drie keer op uitzending geweest – naar Bosnië, Afghanistan en Irak. De eerste keer waren onze kinderen 8, 9 en 12 jaar. In die tijd werkte ik als wijkverpleegkundige. Mijn werkgever en collega’s deden nooit moeilijk als ik een dienst wilde ruilen omdat ik thuis alles alleen draaide.”

In de tijd van de uitzendingen had Esther een druk leven. “Onze kinderen sporten graag. Dus ik reed veel heen en weer naar trainingen. Soms is het echt vervelend met een militair te leven. Maar werk doen waar je echt plezier in hebt vinden we allebei belangrijk, dat gunnen we elkaar.

 

“En aan de andere kant: juist dóór zijn uitzendingen heb ik ontzettend leuke en lieve mensen leren kennen. Ik denk dat ik dat niet had gehad – althans niet in die mate - als hij niet bij defensie had gewerkt.”

Besloten Facebookgroep

Met een aantal thuisfronters heeft Esther een bijzondere band. “Dat is al begonnen indertijd met Hyves. Iemand zei dat het thuisfront er maar een beetje bijhing bij defensie. Ik ben toen met enkele anderen contact gaan zoeken via internet. Inmiddels is dat een actieve, gesloten facebookgroep van zo’n dertig vrouwen. We whatsappen, we spreken wel eens af. Voor mij zijn dat warme contacten, die door de jaren heen belangrijk voor me zijn geworden.” De regels in de facebookgroep zijn wel streng, zegt Esther. “Als je met iets persoonlijks zit dat je echt even met elkaar wilt delen, moet het niet zo zijn dat iedereen zomaar mee kan lezen. Daarom is het een besloten groep. En als iemand alleen leest maar nooit zelf iets inbrengt, sturen we ook wel een berichtje. Dat voelt gewoon een beetje raar. We willen actief betrokken zijn bij elkaar, want dat is ons doel met dit contact.”

“Mijn man heeft een keer een repat meegemaakt,” zegt Esther. “Er was een arbeidsconflict en ineens kwam hij naar huis. Hij belde zelf en die avond stond hij al voor de deur. Alles wat je thuis prima op de rails en gepland had voor een bepaalde periode moet dan ineens worden omgegooid: papa komt nú thuis. En ik wist helemaal niks: waarom? Wat moest ik tegen de kinderen zeggen? Wat was er aan de hand?”

Esther vond dat defensie haar confronteerde met een situatie waarin ze wat begeleiding en informatie had kunnen gebruiken. “Later heb ik dat ook wel als feedback gegeven, dat je dat niet op die manier kunt doen met het gezin thuis. Uiteindelijk is dat prima afgelopen hoor, maar op zo’n moment is zo’n facebookgroep van vrouwen die aan een half woord genoeg hebben ontzettend fijn om even stoom bij af te kunnen blazen.”

Nederland niet zonder gevaar

Ongerust was Esther eigenlijk niet als hij op uitzending was. “Hoewel één keer de verbinding wegviel omdat er een raket insloeg in de omgeving,” herinnert ze zich. “Dat was even spannend. Maar eerlijk gezegd ben ik vaker ongerust geweest als hij in Nederland werd ingezet. Als teamleider explosieven reed hij hier regelmatig met toeters en bellen weg. Dan denk je: okee… wat zou er aan de hand zijn?“ Zo hebben de kinderen papa ook wel eens ineens in het journaal in beeld gezien.

O, zat je dáár vandaag, denk ik dan. Want wij wisten weinig tot niks van de situaties waar mijn man naartoe moest vanuit zijn functie.

Ooit stond er een auto van Defensie bij Esther in de straat toen zij thuiskwam van haar werk en haar man op uitzending was. “Met twee mensen erin. Ik schrok er enorm van. Ik ben toen echt even omgelopen. Ik wilde de deur níet opendoen en slecht nieuws horen. Later bleek die auto gelukkig voor iets heel anders bij ons in de buurt te zijn. Eén van de mensen in de auto woonde om de hoek en zat in de auto nog even na te praten over iets van het werk met haar collega. Puur toeval, maar je hart klopt in je keel.”

Alle contracten op mijn naam

“Als ik je een tip mag geven: laat álles op jouw naam zetten als thuisfronter, voor je partner op uitzending gaat. De eerste keer was er iets met de telefoon. Maar de aansluiting stond op zijn naam, ik kon niks oplossen tot hij terug was. En ik wilde eens een andere energieleverancier nemen, bleek dat óók op zijn naam te staan. Sindsdien hebben we alles ook op mijn naam gezet, ook de hypotheek en de verzekeringen.”

Tijdens de uitzendingen vertelde Esther niet alles aan haar mijn man. “Dat heeft hij me overigens niet in dank afgenomen. Toen hij zeven maanden in Afghanistan zat, werd onze zoon op school gepest en vaak zelfs geslagen.

Een rottijd, en mijn man zat ook nog eens zeven maanden in Afghanistan, een extra lange periode. Ik had een goede vriendin die steeds met me meeging praten op school.

Toen haar man terug was, zochten ze meteen samen een andere school voor hun zoon. “Maar tijdens zijn verblijf in Afghanistan moest hij daar niet over lopen te tobben, vond ik. Wat kon hij eraan doen? Ik had hier mijn vriendin die me hielp en ik kon rekenen op de steun van mijn werkgever, van wie ik altijd snel naar mijn kind mocht als het moest.”

Zoon wil nu ook bij Defensie

“Mijn zoon wil nu ook bij defensie. Hém op een dag uitzwaaien ga ik zoveel moeilijker vinden! Juist omdat we zo vaak zonder vader hier thuis waren, zijn we een erg hecht gezin. De vriend van mijn oudste dochter heeft echt zijn plekje moeten veroveren.” Esther herinnert zich dat ze bij de eerste uitzending de jongste twee kinderen alvast thuisbracht als ze de oudste in de avond ging ophalen van de sportclubs. “Die moesten dan alvast zorgen dat ze klaar waren om naar bed te gaan en even op elkaar passen tot ik er weer was. We voelen ons nog steeds allemaal best verantwoordelijk voor elkaar.”

“We zijn nooit van de aftelkalenders geweest,” zegt ze. “Papa was gewoon weg, het wás gewoon zo, klaar. Mijn jongste dochter zei later wel eens tegen mij: maar ik vind dat wél mooi, om af te tellen. Dat zette me aan het denken. Misschien was ik wel érg praktisch.”

Esther is blij dat ze alles heeft meegekregen van haar kinderen. “Mijn man miste bijvoorbeeld de eindmusical in groep 8 van de twee oudsten. Bij onze jongste was hij daar wel bij. Hij schrok: dít heb ik dus gemist bij die twee anderen! Hij was ook lang weg toen onze dochter naar het middelbaar onderwijs ging. Dat eerste halve jaar veranderen kinderen enorm. Dan kwam hij terug en hield hij de basisschoolregels nog aan. Maar zij zei dan terecht: nee, ik mag dat van mama! Na elke uitzending is het zo gegaan. De eerste dagen na terugkeer clashte het. Dan wilde hij haar ophalen om negen uur ‘s avonds, terwijl ze allang zelf fietste en later mocht thuiskomen. Na enkele dagen barstte dan de bom bij het kind en ging hij even praten boven. Zo is het altijd weer goed gekomen.”

School en uitzending

“Vakantie opnemen buiten de schoolvakanties heb ik nooit gedaan, ik vind school heel belangrijk voor de kinderen. Wel heb ik ze meegenomen naar de medaille-uitreikingen en het uitzwaaien en ophalen. Eén keer wilde een school daar geen vrij voor geven. ‘Dan neemt hij toch thuis afscheid?’ was het toen. Daar ben ik niet mee akkoord gegaan.”

Op de school van haar dochter werd ook een keer buitengewoon verlof geweigerd. “Dochter in tranen. Ik ben het op die school gaan uitleggen. Hoe het gaat met zo’n uitzending, waarom het voor gezinnen belangrijke momenten zijn. Toen was het goed. Mijn andere dochter was een keer op schoolkamp terwijl mijn man net vertrok. Die school begreep wat wij nodig hadden en regelde dat er een paar keer extra gebeld kon worden.”

Veteranenlezing 2018

De Veteranenlezing 2018 staat met het thema ‘Relaties onder vuur. Samen aan zet.’ in het teken van de belangrijke rol van het thuisfront in het leven van de veteraan. In de aanloop naar de lezing delen we een aantal interviews met verschillende thuisfronters. Lees hier een terugblik op de Veteranenlezing 2018.