‘Airborne herdenking is onderdeel van onze clubcultuur’

De wedstrijd vindt ieder seizoen plaats in het tweede weekend van september. Alles onder het credo “Lest we forget”. Maarten van Seggelen (1983) is manager Marketingcommunicatie bij betaald voetbalorganisatie Vitesse. Maar bovenal is hij voetballiefhebber en Arnhemmer. Maarten is vanuit Vitesse nauw betrokken bij de activiteiten rondom de jaarlijkse Airborne wedstrijd.

‘Hier in Arnhem en omgeving hoef je niemand uit te leggen waarom we jaarlijks stilstaan bij de Slag om Arnhem met onze speciale Airborne-wedstrijd. Iedereen hier kent de Airborne-route door Oosterbeek en Arnhem, de grootste eendaagse wandelmars ter wereld, het Airborne museum Hartenstein in Oosterbeek en natuurlijk de John Frostbrug in Arnhem, gekleurd in het ‘maroon red’ van de 1st British Airborne Division. Iedere basisschool hier in de buurt besteedt er in september aandacht aan.

Toen onze supportersvereniging met het verzoek kwam om nog levende Airborne veteranen uit te nodigen voor een wedstrijd in ons stadion GelreDome beseften wij meteen dat een nieuwe traditie geboren was. Wat in het seizoen 2007-2008 nog relatief klein begon is nu, acht seizoenen later, niet meer uit het DNA van Vitesse weg te denken.

De wedstrijd in het tweede weekeinde van september is een heuse belevenis. Prachtige spandoeken, een speciaal wedstrijdshirt in de kleuren van de Airborne divisie, de wedstrijdvaan, een speciale aanvoerdersband, de ploegen die opkomen met de Airborne mars, doedelzakken, abseilers, het eresaluut van spelers aan de aanwezige veteranen in het stadion en de ploegen en het publiek die het stadion verlaten met het symbolische ‘We’ll meet again’ van Vera Lynn.

Dat de Airborne inmiddels hoort bij de cultuur van de club, hoeven we spelers niet uit te leggen. Ze dragen het uit zichzelf aan elkaar over. In aanvoerder Guram Kashia hebben we een geweldige ambassadeur. In 2014-2015, toen het gehele seizoen in teken stond van de 70^e Airborne herdenking, gaf Guram elke uitwedstrijd uitleg aan tegenstander en scheidsrechter over het speciale shirt en de Airborne vaan. Dit seizoen vroeg Guram vlak voor de Airborne wedstrijd aan de club waar de veteranen dit jaar precies zaten. Toen hij in die wedstrijd scoorde trok hij, met het hele team achter zich aan, een sprint naar die plek in het stadion en bracht een prachtig, oprecht saluut.

Natuurlijk beseffen wij ons dat er een moment komt dat we geen levende Airborne veteranen meer kunnen begroeten in GelreDome. Maar dat zal zeker niet het einde zijn van de Airborne traditie. We vieren de vrijheid waarin we leven. De vrijheid die door Airborne veteranen voor ons bevochten is. Als zij er niet meer zijn zullen we hen nog steeds eren. Samen met de generaties daarna, zodat we nooit vergeten hoe belangrijk en onvanzelfsprekend onze vrijheid is.’