Mijn medaille - Rik

Waarvoor lopen mensen bij jullie binnen?
‘Vaak begint het bij de kinderen die gebiologeerd naar mijn medailles staren. Dan leg ik ze de symboliek achter de medailles en lintjes uit. Vaak mondt dat uit in een gesprek met de ouders over een specifieke missie. Ze mogen me alles vragen en ik geef overal antwoord op. Alleen gevoelige informatie blijft geheim.

Er zijn mensen die me een hand geven, bedanken en weer doorlopen. Er komen veel oudgedienden naar je toe die je baretembleem herkennen. Die halen graag herinneringen op aan hun eigen tijd en zijn benieuwd hoe het er tegenwoordig aan toe gaat. Sommige mensen willen met mij in discussie. Dat vind ik ook prima. Iedereen heeft een recht op een mening. Ik ben er niet om een missie te verdedigen. Ik vertel alleen over mijn ervaringen. Discussiëren gebeurt er altijd op een respectvolle manier.’

In de stand zijn alle krijgsmachtonderdelen vertegenwoordigd. Welke is het populairst?
‘We zijn allemaal even gewild. Bezoekers laten zich eerder leiden door de leeftijd van de veteraan. We zijn er met jong en oud. Het is maar net naar wie ze het nieuwsgierigst zijn. Er zijn ook mensen die het hele rijtje afgaan.’

Wat maak je op uit de vragen die je het vaakst krijgt?
‘Het beeld is dat elke veteraan getraumatiseerd is. Dat klopt niet, maar daar gaat het in het nieuws vaak over. Ze hebben ook geen idee van de missies waar we aan deelnemen. Dat we bijvoorbeeld in Litouwen zitten, verbaast veel bezoekers. Kinderen zijn door alle oorlogscomputergames benieuwd naar de wapens die we tot onze beschikking hebben. Dat vertel ik ze dan. We hebben geen wapens bij ons. Er is wel altijd een helm en een scherfvest dat ze mogen proberen. Dat spreekt al enorm tot de verbeelding.’

Waarom doe je dit zo graag?
‘Om meerdere redenen. Ik zou willen dat er meer mensen voor een baan bij Defensie kiezen. Het is  goed dat ze weten dat je dan ook uitgezonden kunt worden. Ik wil ook laten zien wat militairen doen en ervoor over hebben om anderen een iets onbezorgder leven te geven. Als we niet vertellen wat we doen, kun je ook niet van burgers verwachten dat ze ons snappen. En tot slot wil ik dat de vele faciliteiten en regelingen voor veteranen er ook nog zijn als de oudere generatie er straks niet meer is. Daarvoor moeten we zichtbaar blijven.’

Een medaille is een officieel teken van erkenning en waardering, maar ook persoonlijk van grote betekenis door de herinneringen die eraan verbonden zijn. In de maandelijkse rubriek Mijn medaille vertelt een veteraan over een speciale medaille of een situatie waarin deze een belangrijke rol speelde.