‘Het zou voor iedereen goed zijn om een militaire achtergrond te hebben’
‘Alles van de opleiding bij Defensie kan ik heel goed toepassen in mijn werk als meteoroloog en presentatrice bij RTL en Buienradar. Ik heb 15 jaar gewerkt als luchtmacht officier en meteoroloog bij Defensie. Officier ben ik niet meer, maar meteoroloog nog wel. Ik wist van jongs af aan dat ik militair wilde worden. Ik ben heel praktisch ingesteld, en dacht: ‘ik wil bij Defensie, wat sluit er aan op mijn vakkenpakket?’ Ik had allemaal exacte vakken, zag de opleiding Meteorologie en dacht: dat lijkt me leuk. Na de KMA ging ik naar Woensdrecht op de vliegbasis intern een opleiding volgen bij de meteorologische organisatie. Na een jaar kon ik zelfstandig werken en werd ik tewerkgesteld in Soesterberg.’
Het maken van weersverwachtingen voor vliegende eenheden
In de zomer van 2007 werd ik individueel uitgezonden naar het hoofdkwartier van EUFOR in Sarajevo voor het maken van weersverwachtingen voor vliegende eenheden. Ik voorzag naast de hele staf van EUFOR, de Zwitsers en Duitsers van squadrons van informatie en briefte hen. Die squadrons vlogen op een route over een bergketen en moesten zeker weten wat ze tegen zouden komen. Bijvoorbeeld hoe hoog de wolken zijn en wat het zicht zou zijn. Het is natuurlijk een heel ander landschap en weertype en dat maakte het anders en lastiger dan mijn werk in Nederland.
Er was geen actieve dreiging toen ik daar zat. Wij zorgden voor de stabilisering van het land en het bewaren van de rust. Alleen de mijnen die nog verspreid lagen maakten het onveilig. Toen ik daar zat waren er regelmatig berichten van mensen of dieren die op een mijn terecht gekomen waren. Het land werd nog actief ontmijnd. Wat ik heftig vond waren de gebouwen die aan gort geschoten waren, een zichtbaar bewijs van de oorlog.
Ik zat daar met iemand die in de oorlog had gezeten. Van hem hoorde ik de verhalen over hoe het er destijds was en hoe relatief veilig ik daar zat. Ik zeg wel eens gekscherend dat het grootste gevaar dat ik daar liep was dat ik verbrandde in de zon. Ik kijk terug op een hele leuke tijd. Ik had het wel heel goed daar, als je dan hoort van mensen die naar Mali of naar Afghanistan gaan. Dat is echt wel even andere koek.
‘Het kameraadschap voel ik zelf niet. Ik ben niet met een heel detachement uitgezonden, dus dat is anders. Ik voel me ook geen veteraan. Als ik echt op een gevechtsmissie zou zijn geweest, dan zou ik dat meer voelen. Officieel heb ik de titel wel, en ik vertel ook over mijn uitzending. Maar ik heb het te luxe gehad om mezelf veteraan te noemen. Als je kijkt naar het leed van anderen, dan mag ik in mijn handjes knijpen.’
‘Toevallig was ik afgelopen op de Nederlandse Veteranendag aanwezig. Ik was benaderd om mee te lopen in het Defilé voor de viering van 75 jaar Luchtmacht Vrouwen Veteranen. Daar liep ik wel met trots. Defensie is een goede werkgever waar ik fantastische jaren heb gehad.’
‘Als de vacature van weervrouw bij Buienrader niet voorbij was gekomen dan was ik nog militair geweest. Ik denk dat het voor iedereen goed zou zijn om een beetje militaire achtergrond te hebben: het ontwikkelen van de discipline, de no-nonsense mentaliteit en het opzoeken van je eigen grenzen. In je opleiding krijg je minder slaap, minder eten, het is koud, het regent, hoe ga je daarmee om? Ik denk dat het goed zou zijn als meer mensen dat zouden meemaken. Dan kom je erachter dat je vaak meer kunt dan je van tevoren denkt.’