“De pen en het zwaard”
Niels Roelen is majoor in het Nederlandse leger. Hij werd diverse keren uitgezonden op missies voor de VN en de NAVO. Over de missie in Uruzgan hield hij voor defensie een weblog bij. Niels schreef twee boeken; “Soldaat in Uruzgan” en “Leven na Uruzgan”. Momenteel werkt hij aan zijn derde boek.
“Nooit wist ik op school een voldoende te halen voor mijn opstel en toch zit ik hier nu in Spanje bij Ellen die veel doet voor Nederlandse veteranen om te schrijven aan mijn derde boek, mijn tweede roman.
Voor mijn missie in Afghanistan wees mijn ex mij op een berichtje in de Landmacht. Er werden bloggers gezocht. Ondanks dat mijn blog op Hyves goed werd gelezen, leek het me in eerste instantie niets. Ik ben nu eenmaal niet het type dat schrijft over wat een organisatie wil horen maar juist over wat ik zie, beleef of vind. Positief of negatief zijn voor mij geen issues, de dingen zijn zoals ze zijn en dus liet ik het in eerst instantie voor wat het was.
Enkele weken later mailde ik alsnog, ik voegde enkele van mijn blogs toe en werd vrijwel gelijk teruggebeld. Een keer in de week zou ik op de website van de Landmacht iets schrijven over onze missie in Afghanistan. Als ik voor langere perioden op pad zou zijn en niet kon beschikken over mail, stuurde ik meerdere stukken op om de lezers toch iedere week een verhaal voor te kunnen schotelen.
Op zoek naar onderwerpen keek ik niet alleen meer met een verkennersoog naar mijn omgeving maar steeds vaker ook met de blik van een schrijver. Een contrast waar ik me steeds prettiger bij begon te voelen. Het schrijven zorgde voor een andere kijk op mijn omgeving, waardoor ik me makkelijker kon verplaatsen in de gebeurtenissen om me heen. Daarnaast zorgde de discipline die het schrijven vroeg voor afleiding op momenten van verveling, leegte of eenzaamheid.
Na mijn missie schreef ik nog enkele blogs om het af te sluiten. Mijn taak zat er op en ik vond het tijd dat iemand anders het nu over moest nemen. Op verzoek van de Volkskrant schreef ik langere artikelen en dat was genoeg. Niets bleek echter minder waar, ik kon niet meer naar mijn omgeving kijken zonder er een verhaal in te zien. Schrijven was een tweede natuur geworden, een onstilbare honger waar de non fictie meer en meer plaats is gaan maken voor fictie.”
Bekijk hier de uitzending van 11 september van Niels Roelen bij Pauw&Witteman.