Strak in pak - Peter
'Ik hoop dat mijn uniform als uitnodiging wordt gezien om mijn hulp in te roepen als dat nodig is'
- Naam: Peter
- Status: actief
- Laatste onderdeel: Koninklijke Luchtmacht
- Functie: Technisch leidinggevende van helikoptermonteurs (b1.3 cb)
- Rang: Sergeant majoor
- Missies: ISAF 2003, twee maal OEF 2005, 2x ISAF Afghanistan 2006/2007, 2x Mali 2016/2017
Tekst: Judith Wijdeven / Fotografie: Lanook Studio
Lievelingspak
Het liefst draag ik mijn Gevechtstenue (GVT), want dat mag vies worden. Na een lange dag werk plof ik meestal op de bank zonder me eerst om te kleden. Ik draag het ook gerust naar een oudergesprek of de supermarkt, en als ik ga klussen trek ik ook mijn GVT-broek aan met een oud shirt. Mijn omgeving weet toch wel dat ik militair ben, pak of niet. Bovendien hoop ik dat mijn uniform als uitnodiging wordt gezien om mijn hulp in te roepen als dat nodig is.
Veteranentenue
Ik voel me veteraan en vindt het ook goed dat we Veteranendag hebben, maar ik zie mezelf er niet in colonne lopen. Ik denk omdat ik me daar stiekem nog te jong voor voel en in actieve dienst ben. Maar wanneer ik geen actieve militair meer ben, kan ik me voorstellen dat ik wel het veteranentenue aanschaf, uit trots voor mijn werk.
Juweeltje
Mijn moeder had en heeft het er moeilijk mee als ik op uitzending ga. Toen ik voor het eerst op missie ging, heeft ze me een bedeltje gegeven van Sint-Christoffel, beschermheilige van reizigers. Dat hangt altijd aan mijn herkenningsplaatje. Sinds de tweede keer Afghanistan, waar we best veel beschoten zijn, ben ik ervan overtuigd dat het ding iets doet.
Op de avond voor een van mijn uitzendingen realiseerde ik me bij het inpakken dat het bedeltje nog aan mijn oude plaatje zat. Dat lag op de basis en die zou bijna sluiten. Toen heb ik mijn collega’s van de avonddienst gebeld om het gebouw nog even open te houden. Ik ben in de auto gesprongen om het op te halen. Mijn collega’s verklaarden me voor gek.
Uit de kluiten gewassen
Ik ben ruim 2 meter lang. Ook de grootste standaardmaat die Defensie inkoopt, past me vaak niet. Ik heb thuis wel drie te kleine jasjes in het plastic liggen, en veiligheidsschoenen met maat 45 terwijl ik 48,5 heb. Die moest ik toch meenemen, omdat het nu eenmaal zo op een lijst stond. Soms gebruik ik maar een passend kledingstuk dat ik zelf nog in de kast heb hangen of ik koop iets wat er op lijkt in een winkel voor tactische uitrustingen.
Representatief
Zie ik een monteur in een pak dat vies of versleten is, dan spreek ik die persoon er altijd op aan. Want al doe je je werk nog zo secuur, als je bij de helikopter arriveert als een sloddervos doet dat toch iets met het gevoel van veiligheid van de mensen die erin moeten vliegen.
Naakt
Een paar jaar geleden woonde ik op 4 mei de dodenherdenking bij in de woonplaats van mijn ouders. Dat was op uitnodiging van mijn moeder, die er als wethouder een krans zou leggen. Pas toen het moment daar was, realiseerde ik me dat ik er niet als militair over na had gedacht. Ik was in burger en dat voelde niet goed. Ik wenste dat ik in blauw of GVT was gekomen. Om uit te dragen dat ik militair ben, en ook wel trots en waardering voor de rol die mijn moeder er had.