“Na de missie negeerde mijn dochter me”
“Ik vond het een beetje eng om na mijn missie in Afghanistan (2008) naar huis te gaan. Hoe zouden de kinderen reageren? De jongste was toen vier jaar oud en de oudste negen. Op missie hadden we regelmatig contact via de telefoon. Een enkele keer werd tijdens zo’n gesprek de verbinding verbroken vanwege een mortieraanslag. Ik moest daarna gelijk een schuilkelder in, maar voor mijn oudste dochter was het onduidelijk wat er gebeurde. Die angst en onzekerheid waren heftig voor haar. De jongste kreeg gelukkig minder mee van mijn missie.
Ik was de enige moeder bij deze uitzending. Van tevoren had ik er niet lang bij stil gestaan. Ik dacht zo’n missie is een makkie. Mijn man is ook militair en hij gaat regelmatig weg voor trainingen en missies. Maar mijn kinderen vonden het toch heftiger toen hun moeder wegging in plaats van hun vader: ze waren gewend dat ik vaker thuis was.
Op missie kwam ik in gesprek met een aantal collega’s. We zagen Afghaanse kinderen lopen en ik gaf aan dat die ongeveer de leeftijd hadden van mijn dochters. Een Landmacht collega reageerde verbaasd en vroeg: “Ben jij moeder? Wat doe je dan hier?”. Door die opmerking werd ik aan het denken gezet. Was het dan toch geen goed idee? Gelukkig gebeurde dit tegen het einde van mijn missie, want na dit gesprek heb ik het heel moeilijk gehad. Ik voelde me schuldig en ik begon mijn dochters en thuis heel erg te missen.
Bij thuiskomst negeerde de oudste mij. Ze vond het moeilijk om me weer te zien. Ze vond dat ik haar had verlaten en ze heeft het me heel erg kwalijk genomen. Ook was ze heel erg bang geweest om mij te verliezen. Uiteindelijk heb ik het besluit genomen om te stoppen bij Defensie. Een vader en een moeder die regelmatig op missie gaan is moeilijk voor kinderen. Hoe lastig ik het ook vond, mijn besluit heeft voor rust in huis gezorgd.
Ik heb absoluut geen spijt van mijn tijd bij Defensie en ook niet van mijn missie. Ik heb er veel geleerd. Ik kan goed met tegenslagen om gaan. Ik ben er sterker door geworden en dat helpt me in mijn nieuwe strijd die ik nu voer: de strijd tegen borstkanker. Ik heb een nuchtere kijk op het leven en ik wil dit gevecht echt winnen.”
Na 20 jaar dienst als onderhoudsmonteur bij de Koninklijke Luchtmacht werkt Suzanne op de douane afdeling van DHL douanier op Eindhoven Airport. Op dit moment vecht Suzanne tegen borstkanker.