“Ik kijk het meeste uit naar de ceremonie in de Nieuwe Kerk in Amsterdam. Het is zo bijzonder dat ik daarbij aanwezig mag zijn. Voor mij is het extra bijzonder, omdat ik me door mijn huidige werk voor Buitenlandse Zaken realiseer in wat voor een land wij leven. Het Nederlandse paspoort geeft mij veel vrijheid geeft. Als vrouw kan ik de hele wereld over reizen. En met een Nederlands paspoort ben je overal welkom. Ik kom in veel landen waar vrouwen hun droom niet na kunnen leven. Sommige vrouwen komen hun hele leven het dorp niet uit. Die vrouwen kunnen niet weg. Dan realiseer ik me weer dat we in Nederland veel vrijheid hebben. Voor mij staat ons Koningshuis symbool voor die vrijheid en voor de Nederlandse rechtstaat. Daarom vind ik het geweldig om bij de inhuldiging aanwezig te zijn.
Ik ben vaderlandslievend. Ik heb me de afgelopen twaalf jaar als militair en als politievrouw ingezet voor de vrede en veiligheid. Onder anderen in landen als Albanië, Kosovo, Bosnië, Afghanistan en Indonesië. Tegenwoordig werk ik voor Buitenlandse Zaken en hou ik me bezig met gender. De gelijkheid tussen mannen en vrouwen in Nederland ligt verankerd in de kroon. In Nederland kunnen we als vrouwen zelf keuzes maken. Dat is in veel andere landen heel anders en niet vanzelfsprekend. Mijn laatste missie was in 2009 in Afghanistan. Daar zijn de verschillen tussen mannen en vrouwen nog erg groot. Mijn doel is om me wereldwijd te blijven inzetten voor meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen. De afgelopen jaren heb ik me tijdens militaire missies vooral ingezet voor de rechten van vrouwen en kinderen. Misschien ben ik denk daarom uitgenodigd om als veteraan de huldiging bij te wonen. De echte reden voor de uitnodiging heb ik niet gekregen. Maar ik vind het heel bijzonder om op 30 april in mijn veteranentenue met mijn medailles en het veteranen speldje aanwezig te morgen zijn. Tenslotte wordt er op 30 april een stukje Nederlandse geschiedenis geschreven.”