Een warm hart voor veteranen

Het is 15 september 2016 als Hennis door een Dutchbatveteraan wordt aangesproken in het Nationaal Militair Museum. Ze heeft dan net een vlag in ontvangst genomen die tijdens D-Day op één van de landingsvaartuigen is gevoerd. Na afloop willen verschillende aanwezigen met haar op de foto, onder wie deze veteraan. Met tranen in zijn ogen vertelt hij hoeveel haar woorden op de Nederlandse Veteranendag, drie maanden daarvoor, voor hem hebben betekend.

Veteranendag

Die bewuste Veteranendag spreekt ze op het Binnenhof woorden van erkenning en waardering uit voor de DutchbatIII-veteranen. “Zij hebben, naar eer en geweten, en onder werkelijk onmogelijke omstandigheden, hun taken zo goed mogelijk proberen uit te voeren (…) Samen met de minister-president, sprak ik vorig jaar in Amersfoort met veteranen van Dutchbat III.  Ik maakte kennis met gevoelens van machteloosheid, schaamte, verdriet en pijn. Duidelijk is dat de gebeurtenissen van toen – bijna 21 jaar geleden –  voor velen nog lang geen voltooid verleden tijd zijn. En dat ook nooit zullen worden.” Het zijn woorden die tekenend zijn voor Hennis. Ze had oog voor de verhalen van veteranen en het belang van goede veteranenzorg.

Indiëveteranen

Ook toonde Hennis begrip voor de Indiëveteranen en de ontwikkelingen rondom de publicatie ‘De brandende kampongs van Generaal Spoor’ van Remy Limpach. “Wie de kranten leest en het nieuws volgt, weet dat de gebeurtenissen van toen vragen blijven oproepen en merkt dat de gebeurtenissen van toen ook nu nog tot vele emoties kunnen leiden”, zo sprak ze bij de herdenking in Roermond. “Nieuwe informatie, rechtszaken, publicaties. En natuurlijk, iedereen beseft dat het géén enkele zin heeft om voor het verleden weg te lopen, dat er niets mis is met kritisch zijn over de koers van de Nederlandse regering van toen. Let wel, dit alles maakt veel los. Ook bij onze militairen van toen, onze veteranen van nu. Voor mij is één ding duidelijk: wie een afgewogen oordeel wil geven, dient de gebeurtenissen ook te willen bezien in de context en omstandigheden van die tijd.”

Opening Veteranenloket

Het belang van de veteranenzorg onderstreepte ze door hoogst persoonlijk het Veteranenloket in 2014 te openen. Daarbij sprak ze haar waardering uit voor de manier waarop de zorg voor veteranen in Nederland geregeld is. “De Nederlandse zorg voor veteranen, in én buiten dienst, behoort inmiddels tot de beste ter wereld. Nederland wil goed voor zijn veteranen zorgen en met dit veteranenloket krijgt de toegankelijkheid van die zorg wederom een belangrijke kwaliteitsimpuls.” Daarnaast benadrukte ze ook het belang om de veteranenzorg continue te blijven ontwikkelen. “Veteranenzorg is en blijft mensenwerk. En soms worden er fouten gemaakt. De veteranenzorg blijven we dan ook steeds verder ontwikkelen. We blijven leren, in het belang van onze veteranen. Zij staan centraal. Dat verdienen ze!” Daarbij gaf ze ook haar motivatie aan.

Zij hebben geknokt in het belang van Nederland, in het belang van de internationale rechtsorde. En dag in, dag uit staan wij op hun schouders!

Verhalen

Ook voor veteranen van het eerst uur had Hennis persoonlijke aandacht. Op verschillende momenten ontmoette Hennis veteranen van de Tweede Wereldoorlog. Zo reikte ze, 75 jaar na dato, het Mobilisatie-Oorlogskruis uit aan Charles Struijk. Datzelfde jaar nam ze, in aanwezigheid van een grote groep veteranen, het boek ‘Militaire ooggetuigen – de strijd in mei 1940’ van Gielt Algra in ontvangst. Ze vond het belangrijk dat de verhalen van deze veteranen op deze manier opgetekend waren. “Uw verhalen kleuren onze geschiedenisboekjes verder in en zorgen dat de boodschap écht overkomt”, zo sprak ze de aanwezige veteranen toe.

U leert ons wat oorlogs- en uitzendervaringen voor een militair, een veteraan, betekenen. Toen en nu. Ervaringen die van onschatbare waarde zijn om ons veteranenbeleid vandaag de dag vorm te kunnen geven.

Middendorp

Ook generaal Tom Middendorp benadrukte in zijn hoedanigheid als Commandant der Strijdkrachten keer op keer het belang van erkenning en waardering voor onze veteranen. Zelf deed Middendorp onder andere uitzendervaring op in Afghanistan, waar hij in 2006 functioneerde als Senior Political Advisor en plaatsvervanger van de Ambassadeur van de NAVO. Van februari tot augustus 2009 werd hij wederom uitgezonden naar Afghanistan, als commandant van de multinationale Taskforce Uruzgan (TFU 6).

Als geen ander was hij bewust van de impact die een missie kan hebben en benadrukte het belang van een goed verwerking daarvan. “Wij maken aangrijpende dingen mee. En dan kan je wel stoer doen of er niets aan de hand is, maar het raakt zelfs de meest geharde militair”, zo sprak hij bij het jubileumcongres 100 jaar Geestelijke Verzorging.

Het hoort bij je professionaliteit als militair om dat te verwerken, om het een plekje te geven, om open te staan voor de ervaringen van anderen.

Chadli

Zelf was hij vlakbij toen begin april 2009 een raket voor zijn ogen insloeg op Kamp Holland. De soldaat Azdin Chadli kwam om het leven en vier anderen raakten gewond.

‘Een halve groep viel in één keer weg. U kunt zich voorstellen wat voor een impact dat had. Niet alleen op iedereen die daarbij betrokken was, maar ook op de rest van dat peloton. Zij stonden nog aan het begin van de missie en moesten de draad weer zien op te pakken. Samen stonden ze sterk en sleepten ze elkaar er doorheen. Samen namen ze afscheid van Azdin en van hun gewonde kameraden. Samen gingen ze enkele dagen later de poort weer uit om hun werk te doen.’

Nog ieder jaar bezoekt Middendorp de nabestaanden van Chadli.

Draaginsigne Veteranen

Middendorp toonde zich ook zeer betrokken bij het Nederlandse team van de Invictus Games. Hij nam deel aan trainingen en bezocht ze tijdens de Invictus Games in Londen, Orlando en Toronto. Daarnaast vond Middendorp het belangrijk om zoveel mogelijk de medaille-uitreikingen bij te wonen en zijn waardering te tonen aan de militairen die op missie waren geweest. Daarbij had hij steevast oog voor de militairen die voor het eerst een missie hadden meegemaakt:

‘Bovendien ontvangen militairen die voor het eerst op uitzending zijn geweest, de Veteranenspeld. Nieuwe veteranen, gefeliciteerd!’ zo sprak hij hen toe. Veteranen die de oprechte en warme belangstelling van hun CDS aan den lijve hebben ondervonden, zullen Middendorp ongetwijfeld met lede ogen hebben zien vertrekken.