'Weerzien met Libanon', terugkeerreis naar het voormalig uitzendgebied
Op vrijdag 28 april aanstaande, om 08.00 uur, vertrekken er vanaf Luchthaven Schiphol 40 Libanon Veteranen naar hun voormalige inzetgebied in Zuid-Libanon. Zij waren hier actief van 1979 tot 1985 in het kader van de UNIFIL Vredesmissie.
Wanneer: van 28 april t/m 8 mei
Aantal reizen: de 13e terugkeerreis in 10 jaar
Deelnemers: 40 veteranen
Thema van de reis: ‘Herdenken en vieren’. Er wordt o.a stilgestaan bij de plekken waar Nederlandse Unifillers omkwamen en er worden herdenkingsbordjes geplaatst.
Hoogtepunten van de reis: 4 mei kranslegging bij het monument in Tyre, ter nagedachtenis van de omgekomen Unifillers. 5 mei wordt samen met een deel van de Nederlandse gemeenschap in Libanon gevierd. Verdere worden oa. oude posten bezocht, het Hezbollahmuseum en Chateau Beaufort, een kruisvaarderkasteel dat van 1982 tot 2000 een Israelische positie was temidden van verzetsposities.
‘Hij roept al jaren ik wil nog weleens terug’
Voor de terugkeerreis naar Libanon gaan 35 veteranen en enkele partners mee. Onder hen Otto Koopmans en Hans Top, die tijdens de reis ook een blog gaat bijhouden.
‘Ik was jong en zocht het avontuur. Ik had de keuze uit de mariniers, de commando’s en de blauwe baretten, het werden de blauwe baretten”, vertelt Otto Koopmans (55 jr.) In 1982 ging hij als sergeant verkenner naar Libanon en kwam op AlYatun, de hoogste post (7.16) in het gebied terecht.
Het was een goede periode, een prachttijd.
“Toen ik terugkwam hadden ze me per ongeluk beroeps gemaakt. Dat wilde ik best, maar alleen als ik weer terugkon naar Libanon. Helaas, het leger wilde dat ik opleider werd, en daar had ik helemaal geen zin in.” Voor zijn latere werk verbleef hij veel in het Midden Oosten. Koopmans lachend: “Toen heb ik eerlijk gezegd meer beleefd dan in Libanon.”
4 mei -herdenking wordt een intense beleving
In 2009 heeft Koopmans de reis ‘Weerzien met Libanon’ gemaakt samen met zijn vrouw. Het trof hem toen dat er zo’n goede onderlinge sfeer was. “En iedereen was enthousiast toen ze hun eigen post weer zagen. Je leefde heel erg met elkaar mee.” Dit keer gaat hij alleen. “
Ik denk dat de 4 mei-herdenking in Tyre een intense beleving wordt. Ik ben ook benieuwd naar ons bezoek aan kasteel Beaufort en het Hezbollahmuseum, die zaten vorige keer niet in het reisprogramma.
De angst tijdens beschietingen
Hans Top (55 jr.) was in 1980 een van de eerste vrijwilligers die naar Libanon gingen. “Ik was 17 toen ik met een nagemaakte handtekening van mijn vader in dienst ging. Hij wist pas op de dag dat ik naar Libanon vertrok dat ik in het leger zat.” Top zat bij de kustpost 7.18 waar ze ook een roadblock hadden.
We liepen patrouilles en ’s nacht lagen we met infraroodkijkers in de bergen om de bewegingen van majoor Hadad in de gaten te houden. Ik vond het een geweldige tijd. Maar wat me wel bijblijft is de angst van de mensen tijdens beschietingen.
‘Mijn oude post? Ach die zit toch wel in mijn hoofd’
Top gaat voor de eerste keer terug naar Libanon, samen met zijn partner Xandra. “Hij roept al jaren ik wil nog weleens terug”, vertelt zij. Top heeft zich ook voor deze reis opgegeven om te ervaren hoe hij nu anders in het leven staat.
En ik ben benieuwd naar de mensen daar, en naar Hezbollah. Mijn oude post weer zien? Ach die zit toch wel in mijn hoofd.
Als voormalig topsporter heeft hij heel veel medailles behaald, waaronder het Elfstedenkruisje. “Maar de belangrijkste is voor mij nog steeds die VN-medaille van Libanon.”