Boobytrap

Het audioverhaal van Reinder, ingesproken door Pascal Bobbe

Het verhaal van Reinder in tekst

In 2008 ben ik als reservist in het kader van Cimic op missie geweest in Uruzgan. Ik ben daar ondergebracht bij het OMLT, het Operational Monitoring and Liason team.

Het team is belast met de opleiding van de soldaten van Afghan National Army, om ze te leren omgaan met de M16. Uiteraard moet er vanwege de M16-opleidingen ook geschoten worden. Een goed moment om de Afghaanse militairen te vragen waar ze liever achter zouden schuilen: beton, hout of een zandzak. De meeste kiezen voor de betonblokken zoals daar ter plaatse worden gemaakt. Daarom heb ik maar eens een demo met de Diemaco gegeven.

Op 50 meter zijn drie balken van elk 20 cm dik onvoldoende om de kogel te stoppen. Ook schiet je zonder mankeren een flink blok Afghaans beton in vier of vijf schoten aan gort! Voor de Afghaanse militairen een openbaring, De meesten zijn verbaasd dat alleen de zandzak op 50 meter een kogel tegenhoudt.

Schiethouding

Het Operational Monitoring and Liason team wordt door meerdere landen gedraaid. Na de Nederlanders zullen Franse legionairs de taken overnemen. Zij zijn ruim een maand voor de overdracht al aanwezig om kennis op te doen. Een van de nieuw gearriveerde Fransen is kleiner dan ik, maar heeft armen zeker twee keer zo dik (en dan niet van het vet). Hij wil ook graag even met de wapens schieten. Er is plenty munitie, dus geen probleem.

Die kerel knalt in no time even in alle denkbare schiethoudingen op de 100 meterschijf groepjes ter grootte van een euro op 100 meter bij elkaar. Er vallen diverse Afghaanse monden van schrik ver open. Als geintje pakt hij nog even een AK bij het uiteinde van de loop en houdt deze minutenlang gestrekt voor zich uit. Wat een beer! Een van de Afghaanse militairen roept dan: ‘Niet eerlijk, als ik zulke armen had, kon ik wel een tank optillen!’

Wedstrijd

Tegen het eind van de uitzending hebben we een wedstrijdje georganiseerd tussen Vico, M16- instructeur, Kim, administratief medewerkster, en twee van de Franse legionairs te weten Daniel, een echte legionair, vader uit Hongarije, moeder uit Roemenië en geboren in Transsylvanië, Draculaland, en zijn kapitein. Er zijn ook twee Amerikanen uitgenodigd, maar die durven kennelijk niet. In ieder geval komen ze niet opdagen. Uiteraard wordt er dagen voor de wedstrijd al aan psychologische oorlogsvoering gedaan.

We peperden de Fransen fijntjes in dat het Legioen al eens door Amazones is verslagen. Ze krijgen argwaan en gaan inlichtingen over Kim inwinnen. Wanneer Daniel hoort dat zij Nederlands militair kampioen schieten is, verzucht hij tegen mij: ‘I’ve stepped on a boobytrap.’ Nu is dat ook wel zo, maar dat hoef je vooraf natuurlijk niet te vertellen.

Er wordt geschoten op de 100 meterbaan, tien schoten liggend, tien knielend, tien zittend en tien staand. Daniel schiet tegen Kim en gaat met 72-46 al vreselijk nat. Zijn kapitein moet het tegen Vico opnemen. Ook hij gaat nat. Frankrijk-Nederland 60-146. Onze Franse vrienden waren hier behoorlijk ziek van!