Een uitzending doet iets met mensen, gelukkig meestal ten goede. Maar soms verandert het leven daarna ingrijpend. Wanneer je als gevolg van een militaire uitzending (blijvend) zorg nodig hebt, is het Veteranenloket er voor jou en natuurlijk ook voor jouw thuisfront. Een aantal veteranen vertelt hieronder over hun ervaring met de hulp van het Veteranenloket.
Hoe lang ook de werkdagen die veteraan Joël Blanca maakte, voor zijn gezin leverde het bar weinig extra’s op. Schuld kwam op schuld. “Het enige waar ik nog aan kon denken was zoveel mogelijk binnenbrengen door nog harder te werken.” Een nieuw begin leek verder weg dan ooit, totdat ABP de schuldeisers rond de tafel bracht.
Dat Roger Patelski in 1994 bij de Luchtmobiele brigade zijn plek vond was een wens die in vervulling ging. In tien jaar tijd ontwikkelde hij zich tot ervaren gewondenverzorger en onderofficier. Vier missies? Geen probleem. ‘Mij kreeg je niet gek. Ik keerde terug en ging verder.’ Ongemerkt waren er ook andere krachten aan het werk.
Voor een internetsoftwarebedrijf reisde Glenn Godet de hele wereld over. Hij was zeer succesvol. Tot hij tijdens een vergadering in Saudi Arabië werd overvallen door een beklemmende angst. De verschrikkingen van zijn Cambodja-missie speelden opeens op. Zijn leven liep vast. Dat hij in 1994 onterecht als ‘deserteur’ werd bestempeld, hielp daar niet bij. Na twee jaar therapie bij het Sinaï Centrum kan hij nu weer aan zijn toekomst bouwen; voorzichtig en met kleine stapjes.
Edwin Zegel kwam in 1994 terug van zijn uitzending naar Bosnië met een heel kort lontje. ‘Ach dat is nou eenmaal Ed’, reageerden zijn collega’s. Wanneer hij 18 jaar later als politieman in een levensgevaarlijk situatie terechtkomt, knakt hij. Therapie en deelname aan de Invictus Games (2017) duwen hem weer de goede richting uit. Samen met zijn buddyhond Winke heeft hij nu een dagbestedingsplek bij het Geniemuseum in Vught.
Drugs en schulden, schulden en drugs; het lukte veteraan Dany de Kruik maar niet om eraan te ontsnappen. Uiteindelijk kwam hij er toch bovenop. Zijn verhaal deelt hij graag. “Hoe groot de rotzooi ook is, er zijn mensen die de wegen weten en de manieren kennen om je eruit te helpen.” Sinds kort is hij zelfs schuldenvrij.
Hoe ben ik op dit punt aanbeland? Thanassi, ‘zeg maar Vassi’ verloor na twee uitzendingen voor het korps Mariniers beetje bij beetje de grip op zijn leven. Tot hij met zijn baan ook zijn laatste houvast kwijtraakte. “Kwaad, zo kwaad, alleen maar kwaad”, beschrijft de veteraan zijn gemoedstoestand van toen. Nu, ruim een jaar later, ziet hij met de juiste begeleiding weer toekomst.
Met Eric Boers ging alles prima, aan de buitenkant. Van binnen groeide de overtuiging dat hij iedereen tot last was. Gewoon doorgaan? Dat was geen optie meer toen Eric na een zelfmoordpoging uit een coma ontwaakte. Er volgde een intensief traject waardoor hij stukje bij beetje zichzelf terugvond. “Het is nog steeds hard werken, maar ik heb een tweede kans gekregen.”
Hij was als groepscommandant volledig toegewijd aan zijn Dutchbat-peloton. Van die Peter bleef bar weinig over nadat zijn missie in Bosnië erop zat. “In werk en privé, niks lukte meer.” Daar kwam een zwaar motorongeluk bovenop. “Je wilt niet weten hoeveel hulpverleners ik versleten heb. Maar van alle keren dat ik het opgaf, hebben zij dat nooit gedaan.”
Oorlogservaringen kunnen nog jarenlang doorwerken. Scarlett Poulisse (53) weet dat al te goed. Wat haar vader tijdens WOII in Kamp Amersfoort meemaakte zou hem en de familiegeschiedenis tekenen. Vandaar dat Scarlett het niet genoeg kan benadrukken: “Zoek alsjeblieft hulp, zodat er niet opnieuw een tweede generatie van slachtoffers ontstaat.”
