Roy Schoemaker (op de cover) en Jaspert Verplanke weten er alles van. Hoe je noodgedwongen de knop omzet als je onvrijwillig ineens als burger aan de slag moet. Jaspert: ‘Je moet de reddingsboei wel zelf willen pakken.’
Roy kwam rechtstreeks van school toen hij in december 2005 aan zijn opleiding begon. ‘Ik wist dat we aangewezen konden worden om naar Uruzgan te gaan. Maar toen we dat bericht al in januari 2006 kregen, was ik toch behoorlijk overdonderd.’ Koud twee maanden in Afghanistan wordt de eenheid van Roy in een hinderlaag gelokt. Ze worden ingesloten en onder vuur genomen, en voor Roy helemaal beseft wat er aan de hand is, is hij zwaargewond. In een Nederlands ziekenhuis is zijn rechterbeen geamputeerd. ‘Het is een proces waardoor je leven weer leuk wordt.’
Jaspert Verplanke vertrok begin 1995 met Dutchbat III naar Srebrenica. In februari liep hij op een landmijn. Zijn team heeft eerste hulp verleend en hem weggehaald van de plek. Met veel morfine in zijn lijf kwam hij aan in een ziekenhuis in Potoçari. De volgende dag werd hij wakker zonder linkeronderbeen. Toen heeft wel even een potje gejankt, samen met de arts die hem had geopereerd.
Lees Checkpoint 01 digitaal.