Schaapsherder op de Oirschotse Heide

25 januari 2022
Deel dit bericht:
Veteraan Andries moest uit een diep gat omhoogklimmen.

Veteraan Andries Kaptijn bedacht een paar jaar geleden dat hij schaapsherder wilde worden. ‘Ik heb geleerd dat het kan: zelf de regie houden én hulp aanvaarden.’

Toen duidelijk werd dat zijn militaire loopbaan over was door fysieke en mentale uitputting, moest Kaptijn uit een diep gat omhoogklimmen. Hij wilde niet dat anderen voor hem gingen bedenken wat hij moest gaan doen. En toen gingen zijn gedachten naar de generaal die hem ooit hulp had aangeboden.

Kaptijn: ‘Ik wist zeker dat hij woord zou houden, maar ik vond dat ik dan wel met een goed plan moest komen.’ En dat plan was er. Andries had bedacht dat hij met schapen de Oirschotse Heide op wilde. ‘In de tijd dat ik bij de Luchtmobiele Brigade zat, oefenden we vaak op de Ginkelse heide bij Arnhem. Daar moesten we soms stoppen voor een herder met zijn kudde. Toen ik thuis kwam te zitten, kwamen de muren vaak op me af. Maar als ik wandelde met de honden op de Oirschotse Heide kwam ik tot rust. Ik had al een schapen-drijfcursus gedaan: het kwam allemaal bij elkaar in het plan schaapsherder te worden.’

Van Defensie kreeg Kaptijn meteen groen licht. In mei 2018 werd gestart met een kudde van zes schapen. ‘Ik ga de hei op als de zon opkomt en ik ga weer naar huis als het donker wordt’, vertelt Andries. ‘365 dagen per jaar.’ Zijn kudde telt inmiddels twintig dieren.

Hulp kunnen aanvaarden is van belang geweest. ‘Ik heb daarvoor moeten omdenken. Maar het kan: zelf de regie houden én je openstellen voor steun.’ Dit hele project illustreert dat mensen samen heel veel voor elkaar kunnen krijgen.