Werner van Rooij werkt al 36 jaar bij de EOD en ging maar liefst negen keer op uitzending. ‘Vorig jaar vond het thuisfront dat het wel genoeg was geweest en dat heb ik gerespecteerd.’
De missies naar Cambodja en Bosnië waren spannend, maar achteraf ‘a walk in the park’, zegt Werner van Rooij. ‘In Bosnië en Cambodja werkten wij tussen de strijdende partijen, maar op latere missies in Afghanistan en Irak was de dreiging ook op ons als EOD’ers gericht, er stond een prijs op ons hoofd. Wij waren ook doelwit. De missie naar Afghanistan was met stip de gevaarlijkste uitzending die ik heb meegemaakt en die de meeste indruk gemaakt heeft.’ Van Rooij kreeg te maken met een groot aantal incidenten. ‘En er vielen de nodige slachtoffers in Afghanistan. Die doden vielen niet in ons eigen team, maar het heeft toch behoorlijke impact op de mensen.’
Vorig jaar werd Van Rooij gevraagd om mee te gaan naar Oekraïne. ‘Ik wilde wel, maar het thuisfront vond het na negen uitzendingen wel genoeg. Snap ik ook, hoor. Het kost veel meer kruim dan alleen de uitzending zelf. In de voorbereiding ben je ook vaak weg, ook dat is belastend voor het thuisfront. Mijn vrouw heeft altijd heel veel alleen opgevangen.’
Van Rooij is trots op zijn werk bij de EOD. ‘Je hoort bij een exclusief gezelschap, niemand anders kan dit werk, je kunt dus ook nooit afhaken. Wat wij doen is uniek. Ja, daar ben ik heel, heel erg trots op.’