Laatste eer voor Indië-veteraan
Neef van gevallene zorgt voor aanwezigheid van bataljonsvaandel bij uitvaarten.
Jan van Boeijen is vernoemd naar zijn vaders broer, die in 1948 als dienstplichtig soldaat overleed in het toenmalige Nederlands-Indië. Zijn oom diende bij het bataljon 3-14 RI, onderdeel van 1 Divisie ‘7 December’, dat actief was op West-Java in de periode 1946-1950. In 2009 publiceerde Van Boeijen een boek over dit bataljon: De Jongens van ‘Toedjoe Poeloe Doea’. Zijn tweede boek, dat in 2018 verscheen onder de titel Zij werden geroepen, vertelt de levensverhalen van zijn oom en de andere vijf militairen uit de voormalige gemeente Valburg die niet terugkeerden uit Indië.
Van Boeijen vertelt: “Bij de jaarlijkse herdenkingen van de gevallenen van het bataljon 3-14 RI heb ik ervaren hoe sterk de band is die de jongens daarginds in Indië met elkaar hebben opgebouwd. Daar is een kameraadschap ontstaan die je in het gewone leven nergens terugvindt. Het bataljonsvaandel van 3-14 RI symboliseert deze kameraadschap. Sinds 1985 wordt dit vaandel gebruikt bij herdenkingen en bij uitvaarten. Omdat de mannen van de ‘vaandelwacht’ allen zijn overleden, zorg ik sinds 2010 voor de aanwezigheid van het bataljonsvaandel bij uitvaarten van veteranen van het bataljon. Dat zijn er helaas inmiddels al bijna zestig. Steeds vaker word ik daarbij ook gevraagd om een toespraak te houden over hun Indiëtijd, hetgeen ik inmiddels ook al twintig keer heb gedaan.
Met veel veteranen van het bataljon van mijn oom is de afgelopen vijftien jaar een hechte band ontstaan. Er zijn er helaas niet veel meer in leven. Ik ben er trots op dat ik hen op deze manier de laatste eer mag bewijzen.”