‘Zonder de Papoea’s waren we de jungle nooit uitgekomen’
Nieuw-Guineaveteraan Ad Bouterse trekt zich het lot van de Papoea’s zeer aan en is al negen keer teruggegaan naar Nieuw-Guinea. Samen met zijn vrouw zette hij er liefdadigheidsprojecten op.
Met het schip De Waterman voer Bouterse naar Nieuw-Guinea, waar hij begin 1962 aankwam in Hollandia, het huidige Jayapura. Onvoldoende opgeleid, naar een land waar hij weinig van wist.
Over wat hij daar heeft meegemaakt, praat Bouterse niet graag. ‘Ik heb daar vreselijke dingen gezien. Op een gegeven moment werden vanuit Sisir twee brisantgranaten afgeschoten omdat er para’s in de buurt zaten. Daarna ging een aantal militairen het gebied in om het resultaat te bekijken. Wat ik daar heb gezien, kan ik niet onder woorden brengen. De bomen waren als luciferstokjes weggeblazen. Je kunt je dan wel een voorstelling maken van het resultaat als zo’n granaat een persoon raakt.’
Hard werken
De geuren en geluiden die Bouterse tijdens de strijd meekreeg, bleven hem een leven lang bij. Veel van zijn maten keerden beschadigd terug. Ook Bouterse kreeg last van nachtmerries. De herinneringen drukte hij weg door hard werken en altijd actief zijn.
Papoea’s
Positieve herinneringen heeft hij aan de kameraadschap en de inzet van de Papoea’s. ‘De Papoea’s zijn vredelievende mensen en ze hebben ontzettend veel kennis van de natuur. We namen hen als gids mee op onze patrouilles en ik denk dat we zonder hen nooit uit het oerwoud waren gekomen. Ze gebruikten hun neus, oren en ogen en wisten precies waar de para’s waren. Dan staken ze hun hand op en gingen wij kijken.’
Meer Checkpoint?
