Erik Kuiper overleden

Veteraan in de Klas

Op 19-jarige leeftijd werd Erik uitgezonden naar Zuid-Libanon, waar hij als hospik deel uitmaakte van het Nederlandse UNIFIL-bataljon. Geen gemakkelijke missie, maar voor Erik was het een vormende ervaring waarop hij met trots terugkeek. Dat een uitzending een positieve ervaring kan zijn was een boodschap die hij actief uitdroeg. Als medewerker van het Veteraneninstituut stond hij zodoende twintig jaar geleden aan de wieg van het programma Veteraan in de Klas. Hij deelde ook zelf zijn ervaringen voor de klas, en ook in de media:

‘In de media worden vaak problemen van veteranen benadrukt. Daardoor is het algemene beeld van veteranen scheef getrokken. Ik ben blij dat ik een ander beeld kan neerzetten. Veteranen zijn gewone mensen die iets bijzonders hebben meegemaakt.’

Witte Anjer

Erik was één van de vier initiatiefnemers van de Witter Anjer. In 2006, tijdens de tweede  editie van de Nederlandse Veteranendag, deelde hij met mede Libanon-veteranen anjers uit op het Binnenhof. De belangstelling hiervoor bleek groot en het dragen van de witte anjer nam daarna geleidelijk een vlucht. Inmiddels is de Witte Anjer het nationaal symbool van waardering voor veteranen.

Erelid en koninklijke onderscheiding

Als Libanon-veteraan zette Erik zich met hart en ziel in voor de Nederlandse UNIFIL Vereniging en was hij onder andere hoofdredacteur van het verenigingsblad Dubbel Vier. Voor zijn grote bijdragen verleende de vereniging hem in 2023 het Erelidmaatschap. In datzelfde jaar werd hij voor zijn onvermoeibare inzet voor veteranen benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. De veteranenwereld is een markant mens kwijt, al zal hij in gedachten van zijn vele kameraden blijven voortleven!