Ongeveer 9000 Nederlandse militairen hebben tussen 1979-1985 deelgenomen aan de UNIFIL-missie in Libanon. Al vrij snel na de missie bleek dat een deel van de Libanonveteranen kampte met problemen vanwege de missie. Om in kaart te brengen wat de invloed van de uitzending is op het verdere leven van de Libanonveteranen, heeft het Nederlands Veteraneninstituut circa 40 jaar na de start van de missie opnieuw gevraagd hoe het met hen gaat.
Het onderzoek laat zien dat de UNIFIL-missie 40 jaar later nog altijd leeft. Het gaat goed met de meeste Libanonveteranen. Maar het onderzoek laat ook zien dat nog altijd een groep veteranen negatieve gevolgen ervaart van deelname aan de missie. Bij hen speelt de uitzending een centrale negatieve rol en het merendeel heeft problemen op meerdere levensgebieden. Het is daarom van belang onze aandacht niet te beperken tot de psychische problematiek van Libanonveteranen, maar breder te kijken naar de impact op verschillende levensdomeinen.
Daarnaast moeten we verder kijken dan alleen de invloed van de uitzending om de kwaliteit van leven van veteranen na de missie goed te begrijpen. Daarbij moet ook aandacht zijn voor andere thema’s in het leven van de veteranen, zoals vertrek uit dienst en de plek in de burgermaatschappij, levensgebeurtenissen en hoe zij daarmee omgaan.
In onderstaand rapport is een uitgebreid verslag van het onderzoek te vinden. Aangevuld met verhalen van veteranen en meer informatie over specifieke thema’s, zoals de UNIFIL-missie en het aantal veteranen dat contact heeft gezocht met het Nederlands Veteraneninstituut.