Martijn Vroom over nieuwsgierigheid en waardering

20 januari 2021
Deel dit bericht:
Column van de burgemeester van Krimpen aan den IJssel.

Een van de pijlers van het Nederlands Veteraneninstituut is veteranen verbinden met de samenleving. In deze column vragen we aan burgers wat zij doen om veteranen zichtbaar te laten zijn in de maatschappij.

burgemeester-martijn-vroom-checkpoint-veteranen

Ze vonden het niet fijn om erover te praten. Oma helemaal niet. Opa soms. Mijn moeder en haar zussen wisten er eigenlijk maar bar weinig van. Pas toen ik ernaar vroeg, vertelden mijn grootouders er heel af en toe wat over. Prins Bernhard speldde mijn opa hoogstpersoonlijk de Bronzen Kruis op. Dat verhaal maakte veel indruk op mij. Maar dat kruis lag altijd weggestopt in een laatje.

Toen ik burgemeester werd, wilde ik meer doen voor veteranen. Ik ben van mening dat veteranen van alle lichtingen te weinig waardering krijgen. Ik bedoel niet als persoon, maar vooral waar het veteraan-zijn voor staat. De maatschappij heeft veel te danken aan mensen die een stap naar voren doen en ‘stuur mij maar’ zeggen.

Vrijheid is niet gratis en ook niet vanzelfsprekend. Ik ben ervan overtuigd dat al die vermaledijde bezuinigingen op Defensie ook konden gebeuren omdat we onvoldoende hebben verteld waarom het leger noodzakelijk is. Dat is een van de redenen waarom de verhalen van weleer bewaard moeten blijven. En de verhalen van nu moeten voor de toekomst bewaard blijven. Op mijn initiatief is er ook in Krimpen een veteranenstichting gestart. Daar hebben we de website www.veteranenkrimpen.nl voor gemaakt, waar alle veteranen hun verhaal kwijt kunnen.

Zelf bezoek ik – vóór en ná corona weer – elke week een veteraan thuis. Dan mag ik het verhaal aanhoren. Ik ervaar dat als een groot voorrecht. Dan kan ik mijn waardering tonen, maar ik doe het ook – eerlijk gezegd – uit nieuwsgierigheid. Want geschiedenis bestaat uit een optelsom van unieke verhalen. Mede daarom heb ik ook Veteraan in de Klas in mijn gemeente opnieuw gestimuleerd.

Voor een aantal lokale veteranen kon ik de nabestaanden helpen om van de uitvaart iets bijzonders te maken. Daar mag ik dan mijn contacten voor gebruiken bij Team Bijzondere Uitvaarten van Monuta. Dat zijn heel bijzondere momenten.

Een kleinzoon kwam na afloop van een begrafenis naar me toe en vertelde dat hij en zijn familie nooit door hadden gehad hoe bijzonder het was wat opa had gedaan in de oorlog. En nu kenden ze ook dat deel van zijn levensverhaal. Een deel van de geschiedenis van Nederland.

 

Meer Checkpoint?

Lees Checkpoint 01 digitaal.