‘Ik ben zelf in Bosnië op missie geweest. We landden in Zagreb waar het koud en nat was. Die overgang was vrij heftig. Van een warm huis in Nederland naar een koud veldbedje in Kroatië. Daar was het onze taak om verbindingen tot stand te brengen tussen de verschillende sectoren.’
‘Daar heb ik dingen gezien die de mens zichzelf kan aandoen. Hele steden die kapot waren. Echt weggevaagd. Doden die op straat liggen. En soms hadden we ook met agressie te maken. Dan werden er stenen op ons voertuig gegooid, terwijl wij juist probeerden om hen te helpen. Ik vond dat echt onbegrijpelijk. Het heeft mij wel veranderd. Ik ging daar naartoe met het idee: we gaan het daar wel oplossen. Binnen een week was dat gevoel weg.’
‘Het heftigst waren de kinderen die hun ledematen kwijt waren. Dit kwam door gekleurde vlindermijnen van Russische makelij. Tijdens de oorlog gooiden soldaten die naar kinderen. Die dachten dat het speelgoed was en pakten het op waarna ze uit elkaar knalden. Superheftig. Dat staat wel op m’n netvlies gebrand. Toch kijk ik met trots terug op m’n missie. Ik heb het toch meegemaakt en overleefd.
‘Recentelijk ben ik erachter gekomen dat mijn beide opa’s ook veteraan waren. Het zit blijkbaar in de familie. Er is weinig bekend, maar ik ben er mee bezig om hun verhaal duidelijk te krijgen. Een opa, Cees Veldboer, heeft in 1940 in de Waalhaven gezeten. Toen de Duitsers aanvielen heeft hij ze geprobeerd te stoppen. Met zijn luchtdoelartillerie vuurde hij op de Duitse vliegtuigen die ons aanvielen. Later werd hij krijgsgevangene van de Duitsers. Ze werden simpelweg overrompeld. Over deze opa heb ik behoorlijk wat informatie kunnen vinden.’
‘Over mijn andere opa, Ben Pil, is veel minder bekend. Hij heeft ergens in de Peel linie gezeten. Daar heeft hij zich door overmacht terug moeten trekken. Hier heeft hij uiteindelijk een schotwond in zijn been aan overgehouden.’
‘Als een detective ben ik bezig met het vinden van foto’s en verhalen. Soms ben ik de hele nacht op het internet fora aan het afspeuren naar een nieuwe hint. Het verhaal van mijn opa’s raakt mij, omdat ik ook veteraan ben. We hebben in sommige gevallen hetzelfde meegemaakt. Ik heb dezelfde ellende gezien. Ik ben ook trots op mijn opa’s dat ze voor onze vrijheid hebben gevochten. Mijn onderzoek is een manier om hen te eren.’
Ben is altijd op zoek naar mensen die meer weten over zijn opa die de Peel Grebbellinie heeft meegemaakt. Weet u meer over deze slag of herkent u mensen op de foto? Neem dan contact op met Ben Pil.