'Ik denk op 4 mei aan mijn overleden buddy'
Afghanistanveteraan Michèl staat in de erecouloir tijdens de Nationale Herdenking.
Michèl Janssen (39) uit Roermond staat op 4 mei op de Dam in de erecouloir bij de Dodenherdenking. Dat hij hiervoor is uitgekozen vindt hij op zich al een hele eer. “Ik sta in de erecouloir omdat ik dan alle oorlogsslachtoffers herdenk en in het bijzonder mijn omgekomen oud-collega’s.”
“Ik weet zeker dat ik op 4 mei ook aan mijn onlangs overleden buddy Jorn denk waarmee ik met ISAF in 2007 in Afghanistan zat. Vier maanden lang was Jorn mijn steun en toeverlaat, we deelden samen heel veel. Hij was van de landmacht en ik van de luchtmacht, twee heel verschillende werelden maar we konden het goed met elkaar vinden”, vertelt Janssen, die chauffeur was bij de Koninklijke Luchtmacht. In Afghanistan hield Janssen zich bezig met het laden en lossen van helikopters en vliegtuigen op vliegveld Kandahar. Af en toe moest hij schuilen in de bunkers omdat er weer een mortier richting vliegveld werd afgeschoten. “Maar wij hebben het relatief rustig gehad.”
De driekleur over de kist
Janssen was er amper een week toen hij bevel kreeg om in tenue en baret ‘op de ramp‘ te verschijnen. Hij wist helemaal niet wat dat inhield. Ja, de ramp was een platform voor vliegtuigen. Dat wist ie wel.
Toen hij eenmaal met andere militairen uit diverse krijgsmachtonderdelen op het vliegveld aangetreden stond kwam er een auto met een kist erop.
Janssen: Het bleek een afscheidsceremonie voor een Canadese militair van 19 die was gesneuveld. De rillingen liepen mij toen over de rug. Nu ik dit vertel, krijg ik terstond weer kippenvel.
Hij pauzeert even en vertelt verder: “Ik zag daar hoe de kist door zijn maten het vliegtuig in gedragen werd. Daarna steeg het toestel op en was de die Canadese jongen op weg naar huis. Op een heel andere manier dan dat hij gekomen was. Op dat moment besefte ik pas goed dat het daar toch wel heel erg serieus was.” Een maand later was het een Nederlandse militair waarvoor Janssen op de ramp stond.
“Dan zie je de driekleur over die kist. Verschrikkelijk. Ik heb toen wel een traantje gelaten.”
Prins op bezoek
Tijdens zijn uitzending kwam prins Willem Alexander op bezoek op vliegveld Kandahar. Na een korte toespraak aan de troepen liep hij van groepje naar groepje om iedereen persoonlijk te spreken. Janssen: “Ik heb hem toen ook gesproken en hem gefeliciteerd met de geboorte van zijn dochter Prinses Ariane eerder dat jaar, en ik vertelde over mijn eigen aanstaande vaderschap. Waarop hij reageerde: ‘Dat moet niet makkelijk voor u en uw thuisfront zijn in deze periode van uw missie’.”
Bijdragen aan de vrede
“Ik vind het heel belangrijk om over de oorlog te blijven vertellen. Je mag het niet vergeten.”
“Er zijn miljoenen mensen door oorlogen omgekomen, mensen die er niet voor gekozen hadden. Vrijheid betekent voor mij, het blijven vertellen van verhalen uit het verleden en het heden.”
Met zijn kinderen herdenkt Janssen dan ook iedere 4 mei de oorlogsslachtoffers. Dan vertelt hij ook zijn verhaal, dat er in Afghanistan ruzie was en dat daar oorlog van was gekomen. En dat papa daar heeft geprobeerd bij te dragen aan de vrede.
