‘Majoor, majoor, bent u wel echt majoor?’
Cameraman Dick Gordijn (58 jaar) ging als gemilitariseerd burger vele malen gewapend met zijn camera mee op uitzending. Dick is nu cameraman voor RTL Nieuws in Den Haag. ‘Als het zou kunnen zou ik meteen weer gaan.’
‘In 1980 kwam ik als dienstplichtig soldaat terecht bij de film- en fotodienst van de Koninklijke Landmacht. Opgeleid als fotograaf mocht ik oefeningen fotograferen, maar ook reportages maken van feesten en partijen. Daar houden ze namelijk ook wel van bij de Landmacht. Na mijn dienstplicht kwam ik in de burgermaatschappij terecht bij de arbeidsinspectie. Dat was anders dan de tijd die ik als soldaat had meegemaakt en toen de audiovisuele dienst van de Koninklijke Luchtmacht aanklopte, was de stap terug naar Defensie snel gemaakt.’
Omdat zijn uitzendingen nooit langer dan twee weken duurden, is Dick geen veteraan. Toch maakte hij vele missies mee.
‘Mijn tijd bij Defensie kreeg nog meer kleur toen ik vanaf 1992 mee mocht op uitzending. In het begin vooral naar de Balkan (Kroatië, Bosnië, Kosovo, Macedonië), later ook naar onder meer Burundi en vele malen naar Afghanistan.
Tijdens de eerste uitzendingen ging ik als burger in uniform met blauwe (VN) pet en later werd ik voor de duur van de uitzending militair gemaakt. Omdat ik bij de audiovisuele dienst inmiddels was opgeklommen tot regisseur in salarisschaal 11 werd dat in uniform doorvertaald naar de rang van majoor. Dat was af en toe best wel raar, omdat ik dan vaak de hoogste in rang was, maar wel gewoon alles met de jongens meedeed. Ik ging mee op patrouille de poort uit en zat dan met mijn camera op schoot achterin een jeep. Vaak vroegen de soldaten ook aan mij: “majoor, majoor, bent u wel echt majoor”.
Weet je, eigenlijk mis ik dat het meeste aan mijn tijd bij Defensie. Gewoon met de jongens mee. Op avontuur. Met z’n allen op pad. Slapen in tenten. Hard werken, op elkaar aangewezen zijn en met z’n allen bij elkaar de dag afsluiten. Zo terugkijkend heb ik ook best het één en ander meegemaakt. Beschietingen op patrouille, flares die werden afgeschoten tijdens de landing in Afghanistan om raketten af te leiden. Dan voel je de spanning ook, ben je zo alert en staan al je zintuigen op scherp.
Als cameraman op het Binnenhof voor RTL Nieuws heb ik daar tot op de dag van vandaag profijt van. Het is vaak lang wachten en toch moet je dan ineens scherp zijn om in een split second een citaat mee te pakken. Na de aanslagen in Brussel en Parijs merkte ik ook dat het mij als één van de eersten opviel dat de marechaussee ineens met machinegeweren rondliep in Den Haag. En zelf loop ik sindsdien altijd ‘op scherp’ in Den Haag, mijn camera staat nu permanent op opnamestand.
Ik zou graag nog een keer terug gaan naar één van die plekken waar ik jaren geleden op uitzending ben geweest. Om te kijken hoe het nu gaat. Sterker nog, als ik terug zou kunnen naar Defensie zou ik dat meteen doen. Vanwege het werk dat je doet, vanwege de dingen die je samendoet. Vanwege de kameraadschap.’