Een onvergetelijk bezoek van Albert West aan Afghanistan
Tijdens de Nederlandse Veteranendag op 24 juni 2017 in Den Haag bedanken we alle veteranen voor hun inzet, nu en in het verleden. Het Veteraneninstituut doet dat dit jaar met muziek! Veteranen mogen een ‘plaatje voor een maatje’ aanvragen, die DJ Daniel Abrandis op Veteranendag gaat draaien in de Vi-lounge.
Bo Strookappe vroeg de plaat ‘Is this the way to amarillo’ van Albert West aan. Zes vragen aan deze Afghanistanveteraan en voormalig adjudant van de Marine. “Telkens als ik dit nummer hoor denk ik terug aan die tijd met een lach en een traan.”
Waar ben je op missie geweest?
In het jaar 2005 ben ik uitgezonden geweest naar Afghanistan. Als enige marineman in een detachement met luchtmacht-, landmacht- en marechausseemilitairen. Onder de naam PRT-3 waren we gelegerd in Pol-E-Khomri in de provincie Baghlan. Van deze uitzending is eigenlijk niet zoveel bekend in vergelijking met de missies in en om Kamp Holland. Gedurende deze hele missie heb ik met zeer prettige mensen gewerkt en veel meegemaakt als enige marineman. Ik heb zelfs diverse marine-uitdrukkingen kunnen overbrengen. Als er gevraagd werd ‘waar is pietje of klaasje’, dan werd er op een gegeven moment geantwoord met ‘die is de wal op!’.
Waarom heb je deze plaat aangevraagd?
Tijdens de uitzending werd het plan opgevat om iets te maken voor het thuisfront.
We kwamen op het idee om het nummer ‘Is this the way to amarillo’ van Albert West met z’n allen op te nemen, al lopend door het kamp.
Hoe ging dat?
Deze operatie is met de gehele ‘bemanning’ in de vroege ochtend uitgevoerd. Na twee keer stond het erop. Prachtig om te doen en met zeer beperkte middelen. We werkten bijvoorbeeld met een draagbare CD-speler en een kleine videocamera. Wat niemand had verwacht is dat het filmpje op een gegeven moment op YouTube verscheen.
Gaaf! Heeft dat nog wat teweeg gebracht?
Onverwachts kregen wij dus veel reacties uit Nederland, zowel positieve als negatieve, terwijl het eigenlijk alleen voor intern gebruik was. Het mooie was dat door dit filmpje het nummer ook ineens weer op de radio terecht kwam. Bovendien kregen wij als eerste missie in Afghanistan een bekende Nederlandse artiest op bezoek, namelijk de heer Albert West himself! Dat was een aangename verrassing en een prachtige verademing tijdens deze uitzending.
Hoe vond Albert West dit om te doen?
Voor hem was dit iets wat hem altijd is bijgebleven. Daarna is het contact gebleven. Het nummer ‘Is this the way to amarillo’ heeft voor velen van ons nog altijd iets bijzonders en ook Albert heeft bij velen nog een speciaal plekje in ons hart.
Ook is hij nog op ons zogenaamde ‘repatfeest’ in Nederland geweest. Bij velen verscheen er weer een glimlach bij de gedachte aan de opnames die bewuste ochtend in 2005.
Wat doet het nummer met je?
Telkens als ik dit nummer hoor denk ik terug aan die tijd met een lach en een traan. Mijn collega’s van het PRT voelden aan als mijn familie en tot op de dag van vandaag heb ik groot respect voor hun allemaal. Ook voor de betrokkenheid die zij lieten zien toen ik in een Duits veldhospitaal werd opgenomen, vanwege een spoedoperatie aan mijn blinde darm. Na de operatie wilde ik dan ook per se niet terug naar Nederland, maar weer naar mijn eenheid. Ik heb zeer goede vrienden aan die missie overgehouden, waar ik deze plaat voor heb aangevraagd. Dan denk ik met name ook aan mij buddy Fernand Verstraten. Ik werkte in het missiegebied dagelijks met hem samen en tot de dag vandaag is hij nog steeds een zeer grote vriend! Op 4 juni 2015 is Albert West overleden en op verzoek van zijn artiestenbureau, zijn wij dat najaar met vier personen naar Driehuis geweest, in het kader van de opnames van ‘voor wie steek jij een kaarsje op’. Ook hierin kwam de missie van 2005 weer ter sprake.